Van Singapore naar Sumatra

We zijn nu op de "pauperterminal" van Singapore voor ons vertrek naar Padang op Sumatra. Wij moesten nogal zoeken naar de juiste terminal. Er was een 1, 2 en 3 en jawel de Budget Terminal! Een wereldreiziger waardig. Wat een overgang van de winter in Afrika naar de tropen! We genieten er wel enorm van. Onze bagage was niet helemaal meegekomen, maar had het gebracht tot Hong Kong. Niet echt lekker als je na 30 uur reizen je bagage niet hebt, maar het is allemaal goed gekomen. De hectiek en energie in Singapore vonden we heerlijk na het heeele rustige en langzaaaame Afrika. Een smeltkroes van verschillende mensen. Probeer als Westerse vrouw hier niet elegant te zijn, want van de dames hier win je het nooit. Zeker niet met Teva sandalen. We hebben Chinees gegeten tussen de Chinezen, lekker geknoeid met stokjes eten en de mie naar binnen geslurpt, want dat hoort zo. De wijn is ingeruild voor een biertje, maar hier in de warmte is dat zeker zo lekker. Het concert dinsdagavond in de Esplanade (dat is het theater in Singapore dat op de Durian vrucht lijkt) was leuk om mee te maken. We zijn erg benieuwd wat we in Sumatra aantreffen. We verwachten een soort cultuurschok, van het overgeorganiseerde Singapore naar de chaos van Sumatra.

Azie - Aankomst in Singapore

Na een lange reis, we zijn nu ongeveer 30 uur achtereen in touw, zijn we geland op de luchthaven van Singapore. Zodadelijk gaan we door de "Immigration and Health" check, maar daar staat nu nog een enorme rij. Geen vertraging gehad, dus dat is mooi, wel op Aziaten gemaakte zitplaatsen, dus Frits heeft ruim 13 uur dubbelgevouwen gezeten. We zijn nu behoorlijk gaar en hopen snel door de douane te komen en we hopen dat de bagage van Kaapstad via Johannesburg, via Hong Kong uiteindelijk Singapore heeft bereikt. We pakken de metro richting stad en gaan dan even uitpuffen in het hotel. Lekker warm hier overigens, 31 graden.

Afscheid van Afrika

We weten het: dit is niet echt een foto voor twee wereldreizigers. Maar we hebben in Zuid-Afrika even lekker kunnen genieten van het goede leven: de wijn is hier heerlijk en we realiseren ons dat we de komende 2 maanden in Indonesie waarschijnlijk geen wijn meer zullen drinken!

Komende zondagmorgen heel vroeg vertrekken we naar Singapore. Door ons wereldticket moeten we via Hong Kong vliegen. Een heel eind om, dus dat wordt een pittige reis. Maandag rond het middaguur lokale tijd moeten we in Singapore arriveren. We blijven daar 3 nachten.
Het is ons gelukt om vanuit hier kaarten te bemachtigen voor het beroemde theater/opera Esplanade in Singapore. Dinsdagavond zitten wij in de loge! We kijken er enorm naar uit.
7 jaar geleden hebben we Singapore al eens bezocht en we vinden het een heerlijke stad om even te kunnen wennen aan het Aziatische leven. Een grote overstap vanuit leeg Afrika.

Donderdag 31 juli vliegen we door naar Padang in West-Sumatra, waarna we per bus doorreizen naar Lake Maninjau. Deel 2 van onze reis gaat beginnen!

We hebben de afgelopen periode heel goed kunnen merken hoe belangrijk het is om thuis een goede bewindvoerder te hebben die al je zaken regelt wanneer je weg bent. Bijna dagelijks gebeuren er wel kleine of grotere dingen die attentie en soms aktie vragen. Wanneer je weg bent moet je er blindelings op kunnen vertrouwen dat er iemand is die deze zaken voor je in de gaten houdt en op tijd aktie onderneemt. Gelukkig hebben wij zo iemand gevonden: Annemiek, ontzettend bedankt voor al je hulp tot nu toe!!

Robben Island

Gevangenen rechts, pinguins links

De cel van Nelson Mandela

Jonge pinguin

Walvis in baai Hermanus

Eerste ronde bij de tandarts

Afgelopen maandag hebben we Robben Island bezocht en ik vond het meer dan de moeite waard. We hadden geluk. Om 10.50u waren we bij de ticket counter en om 11.00u vertrok de boot. Anders hadden we tot 15.00u moeten wachten. De boottocht op zich was al een belevenis door de hoge golven. Veel passagiers werden groen en geel, maar ik vind het prachtig dat gewieg in de golven. Onderweg zelfs een walvis gezien die er genoegen in schiep ons zijn staartvin te tonen. Op de boot heeft mijn Afrika-muts weer goede dienst gedaan.

Robben Island heeft een lange historie. Het is meer dan het eiland waar Mandela 18 jaar van de 27 jaar dat hij heeft vastgezeten, heeft doorgebracht. In vroeger tijden was het een lepra kolonie en in WO II heeft het een strategische rol gespeeld. Maar toch is de focus op de gevangenis. De rondleidingen worden gegeven door ex-gevangenen en dat kleurt hun verhaal. Je kon merken dat de man die onze guide was nog altijd in de verschillende gevangenissecties denkt, A, B, C etc. Elke sectie staat voor een bepaald regime. Een ander punt dat mij aan hem opviel, was het diepe spoor dat de censuur had achtergelaten. Zeer gegriefd vertelde hij over de stukken die uit de brieven van zijn familie werden geknipt, wat hij als psychologische mishandeling had ervaren. Wat de gevangenisgebouwen betreft, deze zagen er wel erg nieuw uit. Soms moet je dingen niet te goed onderhouden.

We zijn inmiddels druk bezig met de voorbereidingen voor onze reis naar Singapore, Sumatra en Java. Voor ons vertek in mei was onze focus vooral gericht op de Afrika etappe. We hebben inmiddels boekjes en internetadressen vergaard en beginnen een beeld te krijgen. Conclusie: heel anders dan Afrika: vochtig warm, groen, hectisch, veel mensen, chaos. Het wordt echt "rugzakken" daar, niks geen eigen auto, dus we moeten nog zeer kritisch door onze bagage en kijken wat we in Afrika kunnen achterlaten.

Mijn eerste etappe bij de tandarts zit er ook op. Morgen (woensdag) moet ik terugkomen. Drie kiezen zijn beschadigd. Gelukkig kan het wel weer gerepareerd worden. Nog even de kiezen op elkaar morgen dus.

Kleinmond in Zuid-Afrika

Way to heaven

Het kokerbomenwoud

Dit is een Rock-dassie, zeer nieuwsgierig.

Zo koud was het dus. Ik ook aan de muts.

Omstreden standbeeld in Windhoek voor gesneuvelde Duitsers. Straatnaam is overigens ook bijzonder.

De eerste etappen van onze reis zit er bijna op. Afgelopen dinsdag zijn we vertrokken naar Zuid-Afrika waar we twee weken in Kleinmond (ongeveer 100km ten oosten van Kaapstad) zullen zijn, voor we naar Singapore en daarna Sumatera afreizen. We merken dat het wel goed is om nu even pas op de plaats te maken, want de afgelopen 8 weken zijn we elke dag tot twee dagen verder getrokken en hebben we enorm veel indrukken opgedaan. In totaal hebben we ongeveer 10.000km gereden.

De laatste week in Namibie hebben we de woestijn in de winter in verschillende facetten meegemaakt. Behalve de kou, kan het ook gigantisch waaien. Een nacht zijn we zo ongeveer met tent en al van het dak gewaaid. We hebben toen maar besloten midden in de nacht de tent in te klappen en in de auto te gaan slapen.

Op dit moment zijn we in een internet cafe in Hermanus. We hebben enorm geluk met het weer, want de zon schijnt uitbundig! We hebben gisteren heerlijke dingen gekocht en een lekkere braai aangericht. Gelukkig kan ik langzamerhand mijn kaak weer wat beter bewegen, zodat ik ook weer van het eten kan genieten.

Vanmiddag kan ik voor een eerste check naar de tandarts. Eigenlijk was hij "fully booked", het wordt dus wachtkamer werk. Ik moet maar gewoon gaan zitten en kijken wanneer ik er tussendoor kan. Ben niet zo'n held bij de tandarts en ben huiverig voor wat hij aantreft :-(

1-0 voor de eekhoorn

Niet door een leeuw, olifant of nijlpaard ben ik geveld, maar door zo'n nare listige grond eekhoorn, die booby traps aanlegt op campings.

Afgelopen zondag ben ik in Zuid Afrika (Kgalagadi frontier park) in een door eekhoorns gegraven gat van 40 cm diep gestapt en tegen de grond geklapt. Dikke snee in kin, gekneusde kaak en een paar stukken van mijn kiezen gesprongen. Ja, ja, ook dit hoort bij reizen. We troffen een geweldig aardige Florence Nightingale op de camping, die eerste hulp heeft verleend. Gisteren bij een arts geweest, zoals die bij ons 50 jarig geleden bestond. Beetje oud, de baas en autoritair, Dr. Gobler! Inmiddels gaat het al wat beter, de tijd zal het werk moeten doen.

Inmiddels snap ik waarom men hier mutsjes draagt, want het kan hier bitterkoud zijn. Tot groot vermaak van Frits heb ik nu ook een mutsje, dat in de tent bij temperaturen onder nul niet af gaat!

De reacties van zovelen van jullie op onze site stellen wij enorm op prijs! Bijvoorbeeld goed te weten dat in Leiden nog steeds de ene week de groene en de andere week de bruine bak aan de straat moet worden gezet.

Volgende week dinsdag vliegen we naar Kaapstad. Kunnen daar beetje bijkomen in huis van vriendin en de volgende stap van onze reis voorbereiden.

Het lege zuiden

We zijn de afgelopen week naar het zuiden gereden en hebben ontdekt dat er geen leger land dan Namibie bestaat. Je komt soms op een dag niemand tegen en er wonen in het geheel geen mensen op een enkele boer na. We hebben de duinen bij Sossusvlei beklommen bij opkomende en ondergaande zon. We zijn in Luederitz geweest, een mijnbouw en visserijstad. En zijn verder afgedaald naar de grens met Zuid-Afrika. Daar begonnen afgelopen weekend de schoolvakanties wat tot een ware uittocht van 4x4's met karretjes en campers naar Namibie heeft geleid. We ondervonden opeens dat een camping ook "fully booked" kan zijn. Een geheel nieuwe ervaring en in een land zo leeg soms heel vervelend, want waar vind je een andere camping?

We merken nu dat het hier winter is geworden. Iedereen vertelde ons dat al, maar bij temperaturen van 25 graden overdag hebben wij toch een ander beeld van de winter. De afgelopen dagen is het kouder geworden en vandaag was het zelfs voor het eerst wat bewolkt en vielen er een paar spatten regen (wat niet kan hier in de winter vertelt men ons). Vandaag zitten we in Keetmanshoop en vertrekken morgenochtend naar het oosten richting Zuid-Afrika waar we de komende dagen de natuur weer intrekken.