The Outback

Dwars door de Outback zijn we de afgelopen week van Port Douglas aan de oostkust naar Darwin in The Northern Territory gereden, een afstand van zo'n 2900 kilometer. Voor de Google Earth kijkers: we zijn gereden via Georgetown, Normanton, Cloncurry, Camooweal, Three Ways (net ten noorden van Tennant Creek) Katherine en toen naar Darwin.

De Outback is een hele andere wereld dan de relatief 'drukke' oostkust. Het is de wereld van de Road Trains, Road Houses, een paar reizigers en het vele niets. De ruimte en de grootsheid zijn onvoorstelbaar, zeker als je thuis een klein land als Nederland is. Het was alsof je aan zee stond, maar in plaats van water zagen we tot aan de horizon een eindeloos land van gras en kleine struikjes. Overdag is het erg heet, de Australische zon is onverbiddelijk. Soms zagen we opeens een groene verrassing, wetlands in de buurt van Normanton, met prachtige waterlelies en allerlei soorten watervogels.

De Road Trains, grote vrachtwagens die wel 53 meter lang kunnen zijn, denderen over de wegen. Prachtige machines zijn het, felle kleuren, veel lampen, bestuurd door vaak wat introverte mannen met hoed. Bij onze camping achter het Shell benzine station, was een rustplaats voor de Road Trains. Er stond een aantal veewagens, de koeien stommelden en loeiden. Er waren wolken van kleine irritante vliegen die bij voorkeur in je oren en ogen gingen zitten. De zon ging onder en dat leverde mooie beelden op.

Onder weg kom je nauwelijks dorpen tegen, wel Road Houses. Daar vind je alles wat je nodig hebt. Benzine en diesel, een motel, een plaats waar je mag camperen en een kleine supermarkt. Hoe het met de vrouwen zit, weet ik niet. De dorpen die we tegenkwamen, zoals Cloncurry zijn zeer klein, maar hebben gelukkig wel een pub voor de middaglunch.

Inmiddels zijn we in Darwin, in de tropen, heel anders dan de droge hitte van het achterland. De temperatuur schommelt het hele jaar tussen de 30 en 35 graden. Morgen gaan we naar Kakadu National Park, beroemd en berucht vanwege de krokodillen.