Van Darwin naar Broome

Dough, de eigenaar van de camping, wist zeker dat wij ze zouden zien. Frits: 'We like to see the crocs'. Dough: 'They like to see you too!' Overal in het Kakadu National Park stonden waarschuwingsborden. Niet zwemmen, niet te dicht bij de waterkant, uitkijken als je in een boot stapt. Maar we hebben ze niet gezien, de beruchte, vraatzuchtige Estuarines, de zoutwaterkrokodillen. Australiers hebben het kortweg over de 'Salties'.

Kakadu was mooi, heet, zeer vochtig en mugrijk. 's Morgens zat een legioen muggen buiten tegen de hor aan Frits' zijde. Ook wisten ze in de camper te komen.... Het is het einde van het natte seizoen, maar vooral wetlands en de billabongs, poelen die ook in het droge seizoen vol met water blijven, waren niet toegankelijk, omdat het gebied eerst volledig uitgekamd wordt op Salties. Geen wonder dat we ze niet hebben gezien. We hebben wel mooie Aboriginal Art bewonderd. Bijvoorbeeld een rotstekening van Nabulwinjbulwinj, een gevaarlijke geest die vrouwen met jam insmeert en dan opeet.

Buiten het Kakadu National Park hebben we gelukkig wel wetlands gezien, met een hele kolonie lepelaars, reigers en aalscholvers. En andere vogels, zoals de Tawny Frogmouth en de witte Little Corella. De Frogmouth keek mij echt aan en draaide zijn kop mee als je een paar meter naar links of rechts liep, en ja, dat vind ik errug leuk.

Overal in Australie zie je termietenheuvels. Soms wel drie meter hoog, soms heel klein, dat zijn de mieren die net het huis uit zijn denk ik. Ze hebben allerlei vormen en kleuren en geven het landschap een mooi silhouet. Ook de Boabs zijn zeer kenmerkend. Zo noemen de Australiers de Baobabbomen. Vroeger werden ze wel eens voor hele bijzondere doeleinden gebruikt, namelijk als gevangenis boom.

Vanuit Kakadu National Park zijn we via Katherine, Kununurra, Halls Creek en Derby over de Great Northern Highway westwaarts gereden, naar Broome. Het landschap varieert van bosjes en gras tot prachtige vergezichten met rode rotsmassieven, die hier 'ranges' worden genoemd. In Derby hebben we nog even gekeken bij de mudlands en de pier, opeens de zee weer, zo anders dan het binnenland.

Als je per camper dit land van oost naar west doorkruist, beleef je de eindeloze ruimte intens. We reden dagen achter elkaar en zagen nauwelijks enige menselijke activiteit. Op de borden langs de weg stond dat Port Hedland nog 1685 kilometer was. Het navigatiesysteem gaf aan dat we over ruim 400 kilometer linksaf moesten, daarvoor slechts een rechte weg. Heel gewoon. Maar niet als je het naar de Nederlandse situatie vertaalt. Het is dan ook niet vreemd dat een echte Aussie in Darwin ons als toevallige passanten aansprak toen hij boos muntjes in de parkeermeter gooide: 'Thirty years ago this was a dirt road and now I have to pay to park my car here!!!'

Wij zijn nu in Broome en hebben voor een paar dagen een apartement genomen om een beetje uit te puffen. Reizen is soms net werken :-) Morgen zakken we af naar het zuiden richting Port Hedland. Onderweg zullen we de wetlands ten zuidoosten van Broome bekijken waar heel veel vogels zijn.