Van Lhasa naar Nepal - De Friendship Highway

Onze chauffeur (links) met onze gids Sam (rechts)

Het was een roerige week. Zondag 19 oktober zijn we vertrokken voor een 6-daagse tocht van lhasa via de Mount Everest naar Kathmandu in Nepal. We hebben prachtige kloosters bekeken, indrukkendwekkende routes afgelegd op een hoogte van minimaal 4000 meter, waarbij bij het passeren van bergpassen regelmatig de 5000 meter werd overschreden. We hebben de route afgelegd met een Toyota Landcruiser, met chauffeur en gids, omdat wij in Tibet niet zelfstandig mogen reizen.

De kloosters hebben we bezocht in Gyantse en Shigatse. Bij het klooster in Gyantse, de Pelkor Chode, staat een wonderschone mandala, de Kumbum. Het is een prachtig wit bouwwerk met rijke versierselen met daarin 108 tempels en 100.000 beelden. Erg leuk om iedere keer een tempel binnen te gaan en te worden verrast door wat je daar weer aantreft.

Het Tashilumpo klooster in Shigatse vormt een heel dorp. Er zijn huizen waar monniken wonen en tempels en lange gangen die langs honderden beelden voeren. Het is zoveel, zo barok. Wat te denken van de Maitreya tempel met een bronzen boeddha van 26 meter hoog en 11 meter breed? Imposant, maar wel heel erg groot. Hiervan heb ik geen foto. Er moest een dermate hoog bedrag voor worden neergeteld dat de lol eraf ging. Ook monniken is het materialisme niet vreemd.

Het aantal monniken neemt in alle kloosters af. Tegenwoordig hebben toekomstige monniken een soort vergunning nodig en daarvoor worden ze gescreend door de Chinese overheid. Overtuigde Tibetanen voelen daar niet voor en zo lijkt het 'monnikschap' langzaam uit te sterven.

Het letterlijke hoogtepunt was de Mount Everest, het hoogste punt ter aarde, 8844 meter en 43 centimeter. Wij hebben de Mount Everest, hier Qomolango genaamd, mogen aanschouwen vanaf het Mount Everest basecamp op 5200 meter. Zo indrukwekkend, onvoorstelbaar. Een zeer spitse top, die niet eens eenzaam boven de rest van de bergen uitsteekt, want de Everest wordt in de Himalaya vergezeld door vele andere toppen van ver boven de 8000 meter.

Wat voor ons heel bijzonder was, is dat de sneeuwgrens hier zo hoog ligt. Geen sneeuwballen gooien dus, zelfs niet op 5000 meter. Bomen groeien nog op 4000 meter, in deze tijd met prachtige herftskleuren, net als thuis bij jullie.

Tot op zekere hoogte hebben we ook kennis gemaakt met de elementen. Boven de 4000 meter begon de ijle lucht ons vooral 's nachts parten te spelen. Je slaapt gewoon slechter, terwijl wij heel goede slapers zijn. Frits heeft 1 nacht vreselijke hoofdpijn gehad. Ook is het moeilijker om te ademen, vaak schakel je over op ademen door de mond, wat een keel als schuurpapier oplevert. En dan de wind bij ons bezoek aan het basecamp. Hard, ijskoud, snijdend! We werden bijna omver geblazen. Ik was oh zo blij met mijn Afrika muts en mijn dikke donsjack dat ik de hele tropen door heb meegezeuld.

Tijdens onze tocht hebben we veel kleine dorpen gezien. Deze mensen die hier leven hebben zo'n volledig ander leven dan wij. Veel armoede, slechte sanitaire voorzieningen. Kinderen langs de weg zien er vaak erg vervuild uit met vervild haar en kleding die nooit gewassen lijkt te worden. Met landbouw en het houden van schapen en geiten en ook wel yaks, wordt in het levensonderhoud voorzien. Op de meeste plaatsen in Tibet is geen of nauwelijks verwarming. Wat we wel gezien hebben, is dat de mest van dieren wordt gedroogd en als brandstof wordt gebruikt. Maar zelfs nu al, nu de winter nog niet is begonnen, dragen mensen binnen gewoon dikke jassen. Wij ook. Toen we in Gyantse gingen eten, had ik in het restaurant gewoon mijn dikke winterjack aan, het was steenkoud binnen.

Maar wat we ook hebben gezien en waar Frits met glinsterende ogen naar heeft gekeken, is hoe verse noodles, strengen pasta, werden gemaakt. De kok viel aan op een dikke streng soepel deeg. Kneden, drukken, trekken, het deeg kreeg er flink van langs. Op het laatst was het deeg zo soepel, dat hij er dunne slierten van kon trekken, die vervolgens in heerlijke bouillon verdwenen. Dit smaakte echt onvoorstelbaar goed!

Inmiddels zijn we in Kathmandu in Nepal. We zijn aan het uitpuffen, zeker ook van gisteren. We moesten op ouderwetse wijze de grens oversteken. Daarover het volgend bericht!